یک رزیدنت...

و خود این هدف یه نوع وابستگی ایجاد نمیکنه ؟ خب اگ اون هدفم از ادم‌بگیرن ک تمام زندگیش میشه ی حباب توخالی 

یهو ب یجایی از زندگیت میرسی ک هر سمت رو نکاه کنی میبینه خالیه و هیچ چیز نیس 

بنظرم من نمیشه چون ذات ادما طوریه ک میخان وابسته باشن 

تو این زندگی شاید تنها جیزی ک بتونه قابل تحمل و یا حتی قشتگش یکنه همین دلبستگی های کوچیک ادماس ک حالا یا مربوط ب یه ادم میشن و یا حتی یسری کارها 

اگ اینا نبودن بنظرتون همه چیز خیلی پوچ و حوصله سربر نمیشد