یک رزیدنت...

خدا، پسرخاله‌ی کسی نیست...
خدا، نقشه می‌ریزه... خدا، صحنه‌ی تئاتر رو اون‌طور که دلش بخواد می‌چینه؛ و تو بازیگری...
خدا پسرخاله‌ی کسی نیست... قولِ خوشبختی و شادی به کسی نداده... به کسی نگفته که چه نقشه‌ای داره... قرار نیست همه‌ی دعاهاتو برآورده کنه...
خدا پسرخاله‌ی کسی نیست... :) خدا ممکنه یه نفرو توی رحمِ مادرش به کام مرگ بفرسته... ممکنه یه نفرو با انواع بیماری‌های مادرزادی به دنیا بیاره، ممکنه در بچگی محتاجش کنه به دیالیز، یا ممکنه صحیح و سالم نگهش داره و ازش مراقبت کنه تا پیری... ممکنه اونو توی کاخ بنشونه، یا ممکنه روزی‌شو توی آشغالای کنار خیابون بذاره...
خدا پسرخاله‌ی کسی نیست... اگر همیشه به لطف و محبتش امید داریم، نباید چشم‌مونو روی کاراییش که اشک‌مونو در میارن ببندیم...

خدایا، می‌دونم پسرخاله‌ی من نیستی؛ اما منو ببخش بابت همه‌چی... من بجز تو، کسیو ندارم که صداش کنم... دیگه نمی‌دونم چی بگم... خود دانی... هوامو داشته باش... همین...